الگوهای غنا و تنوع گونه‌ای گیاهی در طول گرادیان ارتفاعی منطقه حفاظت شده شاسکوه، خراسان جنوبی

یکی از خصوصیات اساسی اکوسیستم­های کوهستانی، تغییرات شدید پوشش گیاهی در طول گرادیان ارتفاعی است و این موجب بهبود تنوع گونه­ای می­شود. این تحقیق به منظور بررسی الگوهای غنا و تنوع گونه­ای گیاهی در طول گرادیان ارتفاعی در محیط­های کوهستانی منطقه حفاظت شده شاسکوه، استان خراسان جنوبی انجام شد. نمونه­برداری از پوشش گیاهی در طول پنج زون ارتفاعی (1200-1000، 1500-1200، 2000-1500، 2500-2000 و 2850-2500 متر از سطح دریا) انجام شد. مدل­های توزیع فراوانی و شاخص­های عددی تنوع ، غنا، غالبیت و یکنواختی گونه­ای برای هر کدام از زون­های ارتفاعی بررسی شد. همچنین به منظور رسته­بندی گونه­های گیاهی در طول گرادیان ارتفاعی، از آزمون تحلیل تطبیقی قوس­گیر (DCA) استفاده شد. نتایج نشان که در منطقه مورد مطالعه، اثر گرادیان ارتفاعی بر تنوع و غنای گونه­ای گیاهی معنی­دار است (01/0p≤). بیشترین غنای گونه­ای در محدوده ارتفاعی 1500-1200 متر از سطح دریا (27 گونه) و کمترین غنای گونه­ای در محدوده ارتفاعی2500-2000 (10 گونه) و 2850-2500 متر از سطح دریا (6 گونه) مشاهده شد. همچنین نتایج نشان داد که تنوع گونه­ای در ارتفاعات پایین (1200-1000 متر) کم و با افزایش ارتفاع در زون­های سوم و چهارم به حداکثر خود می­رسد و مجدداً در ارتفاعات بالا (بالای 2500 متر) کاهش پیدا می­کند.